پوشش حوا (قرآن)استفاده حوا (علیهاالسّلام) از برگ درختان بهشتی، برای پوشاندن عورت خویش، پس از تناول از درخت ممنوع از آیات زیر استفاده می‌شود. ۱ - پوشش با برگ درختانبعد از اینکه عیوب آدم و حوا نمایان شد آنها سعی کردند عیوب خود را با برگ درختان بهشتی بپوشانند. «ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة... ولا تقربا هـذه الشجرة... • فدلـهما بغرور فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة...؛ و‌ای آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود• و به این ترتیب، آنها را با فریب (از مقامشان) فرودآورد. و هنگامی که از آن درخت چشیدند، اندامشان (عورتشان) بر آنها آشکار شد؛ و شروع کردند به قرار دادن برگهای (درختان) بهشتی بر خود، تا آن را بپوشانند. و پروردگارشان آنها را ندا داد که: «آیا شما را از آن درخت نهی نکردم؟! و نگفتم که شیطان برای شما دشمن آشکاری است؟». " تدلیة" به معنای نزدیک کردن و رساندن است، هم چنان که" تدلی" به معنای نزدیکی و رهایی از قیود است، و گویا این معنا استعاره از" دلوت الدلو انداختم دلو را" بوده باشد. "غرور" به معنای اظهار خیرخواهی و نهان داشتن سوء قصدی است که در دل دارد. و" خصف" به معنای جمع کردن و منضم بهم نمودن است، و از همین جهت پاره دوز را" خاصف النعل" می‌گویند، چون پاره دوز پاره‌های کفش را که از هم جدا شده جمع نموده و بهم منضم ساخته به صورت اولش در می‌آورد. ۲ - آیه دیگر«فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک... • ... هل ادلک علی شجرة الخلد... • فاکلا منها فبدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة...؛ پس گفتیم: ای آدم! این (ابلیس) دشمن تو و (دشمن) همسر توست! مبادا شما را از بهشت بیرون کند؛ که به زحمت و رنج خواهی افتاد• ولی شیطان او را وسوسه کرد و گفت: ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درخت زندگی جاوید، و ملکی بی زوال راهنمایی کنم؟• سرانجام هر دو از آن خوردند، (و لباس بهشتیشان فرو ریخت،) و عورتشان آشکار گشت و برای پوشاندن خود، از برگهای (درختان) بهشتی جامه دوختند! (آری) آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از پاداش او محروم شد». ۳ - پانویس۴ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حوا» |